تا گردش جهان و دور آسمان به پاست/ نور ایزدی همیشه رهنمای ماست مهر تو چون شد پیشه ام / دور از تو نیست اندیشه ام در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما/ پاینده باد خاک ایران ما ایران ای خُرم بهشت من/ روشن از تو سرنوشت من گر آتش بارَد به پیکرم / جز مهرت در دل نپرورم از آب و خاک و مهر تو سرشته شد گِلم / مهر اگر برون رَوَد تهی شود دلم مهر تو چون شد پیشه ام / دور از تو نیست اندیشه ام در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما / پاینده باد خاک ایران ما
این هم از یک عمر مستی کردنم/ سالها شنبم پرستی کردنم/ ای دلم زهر جدایی را بخور/ چوب عمری با وفایی را بخور/ ای دلم دیدی که ماتت کردو رفت/ خنده ای بر خاطراتت کرد و رفت/ من که گفتم این بهار افسردنیست/ من که گفتم این پرستو رفتنیست/ آه عجب کاری به دستم داد دل/ هم شکستو هم شکستم داد دل