هرچی بخوای این تو هست... |
توضیحی در باره بهشت آذربایجان (مراغه) گل گور گوزه لیم باغ گلستاندی مراغه بیــرپارچا صفـــا روضه رضواندی مراغه
اگـــر به تارک تاریخ دیده بگشــــای مراغه همچونگین درآن درخشــان است کریمی مراغه ای
مراغه یکی از قدیمیترین شهرهای ایران و دومین شهر بزرگ استان آذربایجانشرقی میباشد که در کنار رودخانه زیبای صافی و در مشرق دریاچه ارومیه و بر دامنه جنوبی کوه سهند قرار گرفته است. نام قدیمی مراغه را (مراوا یا ماراوا) ذکر کردهاند و بر همین اساس قدمت شهر مراغه به دوره ماد بر میگردد. موقعیت منطقهای مراغه طوری است که از شمال به شهر تبریز ارتفاعات کوههای سهند و از شرق به شهرستان هشترود و از سمت مغرب به دریاچه ارومیه و از جنوب به شهرستان میاندوآب محدود است فاصله مراغه – تبریز از طریق جاده آسفالته 120 کیلومتر است اختلاف ساعت این شهر با تهران21دقیقه و 30 ثانیه است. این شهر علاوه بر جاده آسفالته از طریق خط آهن به تبریز و تهران و از طریق خطوط هوایی به تهران متصل میشود. بطور کلی مراغه از دو ناحیه کوهستانی و جلگهای تشکیل یافته و از لحاظ آب و هوا معتدل (متمایل به سردی) و نسبتا مرطوب است مراغه یکی از مراکز مهم تهیه و صدور خشکبار محسوب می شود. و از چشمههای معدنی معروف اطراف شهر مراغه میتوان به شورسو، گشایش، ایستیبلاغ، قره پالچیق و ساریسو اشاره کرد. و از بناهای تاریخی و قدیمی آن :گنبد سرخ ، گنبد مدور ، گنبد غفاریه و گنبد کبود را میتوان نام برد اوج شهرت نام مراغه به عهد هلاکوخان میرسد. در دوره هلاکوخان و در زمانی که مراغه به عنوان پایتخت برگزیده شده بود با تقاضا و تشویق دانشمند بزرگ ایرانی خواجه نصیر الدین طوسی معتبرترین مرکز علمی جهان یعنی رصدخانه مراغه در یکی از تپههای شمال غربی مراغه احداث گردید که قبل از ویرانی یکی از بزرگترین مراکز پژوهشی و نجومی زمان خود در جهان بود. و هم اکنون گنبدی بلند جهت پوشش بقایای برج مرکزی رصد خانه بر روی آن احداث گردیده که به عنوان نمایشگاه، از آلات و وسایل نجومی آن دوره نیز در آن استفاده خواهد شد . ازسوغات مراغه میتوان صابون سجوق باسلوق عسل وخشکبار آن رانام برد. خصوصیات اخلاقی و ویژگی های فرهنگی مردم این دیار عموماً میهمان نواز، آگاه، خونگرم و در درستی دیر پا هستند. در غریبه نوازی شهرهاند و کمتر زیر زور میروند و اگر از لحاظ مادی ضعیف باشند کمتر از آن حرف میزنند و نسبت به غرور و شخصیت خویش بسیار حساس هستند. وقتی که کتاب فرهنگ این دیار را میگشائیم هر ورقش سند باورها، سمبلها، سنتها و ارزشهای نیاکانش حکایت دارد و چنان میبینیم که با جانبازیهای اجدادش از دستبرد تاریخ به دور مانده و دستنخورده و سینه به سینه چون میراث گرانبها به فرزند رسیده است. به حقیقت این آداب و سنن با اصول و عقاید اسلامی عجین شده و جلوه روحانی به خود گرفته است و در پیوندی پایدار با پیشینه تاریخی و میراث کهن حیثیتی غرورآفرین و جاودانه یافته است. مردم این شهر به زبان ترکی آذربایجانی سخن میگویند و پیرو مذهب شیعه اثنی عشری هستند.
منبع: مطلب سرا [ جمعه 91/9/24 ] [ 1:21 عصر ] [ محمد آذر ]
[ نظر ]
[ جمعه 91/9/24 ] [ 1:20 عصر ] [ محمد آذر ]
[ نظر ]
|